Drogi Rodzicu,
kto z nas nie chciałby mieć dziecka, które każdego dnia, bez przypominania i ociągania się, z radością w głosie mówi: „A teraz idę odrobić lekcje i się trochę pouczyć”.
To marzenie niejednego rodzica, zwłaszcza tego, który musi codziennie toczyć boje z własnym dzieckiem o lekcje. Czasami kończy się to kłótnią, frustracją i zniechęceniem. Obustronnym.
Co zrobić, aby zmotywować dziecko do nauki? Chciałabym poniżej podać kilka wskazówek w tej kwestii.
1. Optymistycznie o szkole
Bardzo ważnym elementem jest optymistyczne nastawienie dziecka do szkoły. O nauce, o uczeniu się, o szkole nigdy nie można mówić źle. Nie nastawiać negatywnie dziecka do nauki, nie straszyć szkołą, nie zniechęcać np.: „Ucz się, ucz, bo z każdym dniem tej nauki będzie coraz więcej i trudniej”. Wzbudza to w dziecku lęk i frustrację oraz strach, że sobie nie poradzi.
2. Bez porównań
Niekiedy rodzicowi wydaje się, że świetnie zmotywuje własne dziecko mówiąc np. „Patrz, a Franek ma same piątki i jeszcze w konkursie startuje, a ty?”. Niestety skutek tego może być całkowicie odwrotny. Dzieci nie lubią porównań. Wręcz czują się wówczas gorsze, myśląc, że rodzic chciałby mieć takie dziecko, jak porównywany kolega.
3. Miejsce do nauki
Z reguły dzieci mają wydzielone miejsca do nauki. Zazwyczaj to ich własny pokój z biurkiem. Czasem jednak zdarza się, iż dziecko woli uczyć się w takim miejscu, które według nas jest kompletnie nie do przyjęcia . Niekiedy uczniowie, mimo iż mają swój pokój, lubią uczyć się przy nas, np. w kuchni, czy też w salonie. Rodzicu, pozwól mu na to. To dziecko ma czuć komfort przy nauce, a miejsce może sprawiać mu dużo frajdy.
4. Czas na naukę
Rodzic pracując w domu, potrzebuje czasu, skupienia i koncentracji. Tym samym nieraz prosi dziecko o zrozumienie i cierpliwość. Podobnie z czasem dziecka na naukę. Kiedy ono się uczy, nie można go rozpraszać, przeszkadzać mu, zagadywać. Trzeba pokazać, że ten czas my dorośli również potrafimy uszanować. Traktujmy nasze dziecko i jego potrzeby poważnie. To, co pomoże w zmobilizowaniu się do pracy, to dobra organizacja czasu nauki. Lekcje powinno się odrabiać o stałej porze, w stałym miejscu, gdzie jest cicho i spokojnie, a atmosfera sprzyja koncentracji.
5. Systematyczność
Trudno jest się zawsze przygotowywać do sprawdzianów na godzinę przed. Nie warto niczego zostawiać na ostatnią chwilę. Przyswajać wiedzę jest najlepiej stopniowo i małymi partiami materiału.
6. Odpowiedzialność za naukę
Dziecko najwięcej nauczy się, kiedy jemu samemu będzie na tym zależeć. Rodzic nie może przejmować całkowitej kontroli i odpowiedzialności za prace domowe i naukę swojego dziecka. Należy uczyć, że za odrobienie lekcji młody człowiek jest odpowiedzialny sam, a rodzice są zawsze do dyspozycji i służą pomocą.
7. Docenianie i wspieranie
Indywidualizm polega na tym, iż każdy jest inny. Dzieci mają swoje mocne strony i trudności edukacyjne. Jednemu nauczenie się czegoś zajmuje godzinę, innemu cały dzień, ale w końcowym efekcie i ten uczeń i ten mają takie same perspektywy na dobre lub bardzo dobre oceny. Zadaniem rodzica jest wspierać dziecko, kłaść nacisk na upór i silną wolę. Jeżeli dziecko ma problem z jakimś przedmiotem, nie można napiętnować go, wpędzać w kompleksy, a pomyśleć raczej, jak pomóc.
Drodzy Rodzice, pamiętajcie także, iż trudności w nauce niekiedy mogą być spowodowane czynnikami niezależnymi od dziecka, np. dysleksją rozwojową, brakiem koncentracji uwagi, nadruchliwością, czy np. wadą wzroku lub słuchu.
Każde dziecko w toku nauki potrzebuje wsparcia ze strony rodziców oraz wiary, że sobie poradzi, że przezwycięży trudności. Najważniejsze, aby się nie poddawać i zawsze myśleć pozytywnie.