Jako rodzice w rozmowach z dziećmi podkreślamy wagę wykształcenia. Wyjaśniamy im, że jeśli chcą osiągać dobre wyniki, sukcesy w szkole, jeśli chcą mieć w przyszłości ciekawą pracę i żyć na dobrym poziomie, powinny się uczyć. Mamy rację. Jednakże nie wystarczy mówić dzieciom, że powinny się uczyć, lecz trzeba im także pokazać, jak osiągać lepsze wyniki w nauce. Jesteśmy przecież partnerami w procesie kształcenia naszych dzieci. Odgrywamy wielką rolę w ich fizycznym, intelektualnym i społecznym rozwoju. Warunkiem sukcesu jest aktywny udział rodziców w rozwoju dziecka od najwcześniejszych lat do momentu, gdy będą w stanie się usamodzielnić. Dziecko powinno brać aktywny udział w życiu codziennym rodziców: robić zakupy w sklepie, pomagać przy przygotowywaniu posiłków, wykonywać prace porządkowe. itp. (razem z rodzicami). Oczywiście należy zwrócić uwagę na bezpieczeństwo dziecka i dostosować wymagania do jego wieku. Podczas wykonywania wspólnie z rodzicami codziennych czynności dziecko wdraża się do systematycznej pracy, wyrabia się w nim poczucie odpowiedzialności i szacunku do pracy rodziców, staje się bardziej samodzielne, a co za tym idzie pewniejsze siebie. Podczas wspólnych prac i zabaw dziecko ma okazję pobyć z rodzicami i porozmawiać o rzeczach ważnych i mniej ważnych. Z dziećmi trzeba dużo rozmawiać. Należy słuchać ich uważnie. Rodzice powinni również zadbać o wspólny wypoczynek, podczas którego razem z dziećmi zregenerują siły. W wieku wczesnoszkolnym dzieci mają bardzo silną potrzebę zabawy i należy starać się ją zaspokajać. Pomysły poddadzą same dzieci. Dobrze jest zachęcać dziecko do rozwiązywania łamigłówek, rebusów, krzyżówek, układania puzzli, historyjek i w razie potrzeby zaoferować dyskretną pomoc. Czynności te, podobnie jak gry planszowe, szachy i warcaby rozwijają zdolność logicznego myślenia. Ważne jest też, by pomóc dziecku odkryć, a później rozwijać u dzieci zainteresowania, zapraszać do teatru, muzeum. Dziecko ma okazję poznawać świat kultury i sztuki w najwyższym wydaniu. Rodzice powinni zadbać także o to, by dzieci rysowały, ponieważ już sama czynność rysowania uczy zmysłu obserwacji i pomaga rozwijać sprawności manualne. Ponadto prace plastyczne i techniczne rozwijają twórczą wyobraźnię i poprzez sztukę realizuje się.
Dziecko otoczone miłością, zainteresowaniem rodziców ma stworzone podstawy do nauki, a co się z tym wiąże – do rozwoju.
Opanowanie umiejętności czytania, pisania i arytmetyki jest bardzo ważne. W przyszłości te umiejętności będą potrzebne w każdej prawie dziedzinie, z jaką dzieci zetkną się w trakcie całego procesu kształcenia. Z każdego przedmiotu będą zadawane tematy do samodzielnego opracowania, a z języka polskiego lektury, które dziecko ma nie tylko przeczytać, ale i zrozumieć, by opanować dany materiał. Na opanowanie tych trzech podstawowych umiejętności są skuteczne sposoby. Wszystko zaczyna się od czytania. Twierdzenie „czytanie to podstawa” jest prawdziwe. Wszyscy uczymy się nowych pojęć i zdobywamy informacje poprzez czytanie. Obok mówienia i słuchania jest to jeden z głównych sposobów poszerzania słownictwa, poznawania świata i rozwijania zdolności myślenia. My, rodzice możemy się w dużej mierze przyczynić do wyrabiania w dziecku od najmłodszych lat zamiłowania do lektury. Zaczyna się to od bajek i historyjek, wierszy, które czytamy dzieciom. Później prowadzimy je do biblioteki, pokazujemy książki, które mogą je zaciekawić i namawiamy do czytania. Następnie pomagamy dzieciom w rozumieniu nowych słów i pojęć, które będą starały się opanować podczas nauki w szkole. Dobrze jest poczytać dziecku chwilę, a potem niech to robi samodzielnie. Bezpośredni udział rodziców bardzo uatrakcyjnia czytanie. W życiu codziennym niech dzieci czytają etykiety produktów spożywczych, różne napisy, reklamy, itp.
Pisanie jest umiejętnością bardziej zaawansowana niż czytanie, ponieważ polega na przedstawianiu innym odbiorcom naszych myśli. Nawet jeśli dziecko nie zostanie zawodowym pisarzem, będzie musiało w swoim życiu wiele rzeczy wyrażać na piśmie. Dziecko pisząc wyraża swoje myśli i prezentuje, czego się nauczyło. Jest to ważne nie tylko na lekcjach języka polskiego, ale i na innych. Jak najczęściej dziecko powinno pisać w konkretnym celu: podpisywać się, pisać listę zakupów, życzenia na kartkach, informacje dla rodziców (ważne, żeby posługiwało się literami pisanymi, a słowa były napisane zgodnie z zasadami ortografii). Dobrze też, by dziecko na początku nauki codziennie ćwiczyło pisanie liter, ich połączeń, wyrazów, a później zdań. Umiejętność poprawnego pisania opanuje wtedy szybciej i łatwiej będzie przyswajało dany materiał.
Matematyka zaś to podstawa wszystkich dziedzin ścisłych. W przekonaniu wielu osób są one takie trudne właśnie dlatego, że wymagają znajomości matematyki. We współczesnym świecie, gdzie często mamy do czynienia z coraz bardziej zaawansowaną technologią, znajomość matematyki jest koniecznością. Matematyka jest dyscypliną niezwykle logiczną, kolejne etapy jej poznawania opierają się na zgromadzonej już wcześniej wiedzy. Wszelkie braki w wiedzy lub umiejętnościach matematycznych skutkują brakiem zrozumienia określonego materiału w chwili obecnej i przyszłości. Należy rozpocząć i ćwiczyć naukę matematyki na konkretnych przykładach w życiu codziennym, grać w gry planszowe (liczenie oczek na kostce i pól na planszy, liczenie pieniędzy w grze), np. „Eurobiznes”, „Bierki”. Z ułamkami można dziecko zapoznać podczas dzielenia np. tortu na części. Zadania tekstowe sprawiają dzieciom dużo trudności, dlatego wskazane są ćwiczenia w rozwiązywaniu tych zadań na różnych przykładach praktycznych.
Będąc partnerami dzieci w procesie uczenia się, rodzice odgrywają zasadniczą rolę w kształtowaniu ich poglądów na wykształcenie. Pomagają im osiągnąć założone cele. Mogą zrobić bardzo wiele, stając się dla dzieci dobrymi wzorami i stwarzając otoczenie zachęcające do nauki. Zastosowanie się do przedstawionych sposobów pracy z dzieckiem przedstawionych powyżej oraz ujętych w formie próśb dziecka ma wiele zalet: dziecko będzie mieć wysoką motywację do nauki, ponieważ będzie mu ona sprawiała przyjemność, będzie odnosiło sukcesy w szkole i w życiu znacznie poprawi się samoocena dziecka i wzrośnie jego pewność siebie, jeśli dziecko będzie przekonane, że coś potrafi zrobić na piątkę, będzie myślało o sobie jako dobrym uczniu i nie będzie zadowalało się mniejszymi osiągnięciami, wzrośnie zadowolenie Państwa.
Prośby dziecka:
Mamo! Tato! Proszę przygotujcie mi miejsce do pracy i odrabiania lekcji oraz miejsce, gdzie położę tornister, książki, zeszyty. Proszę Was o ciszę, spokój i pogodną atmosferę w domu. Gdy przychodzę ze szkoły do domu PROSZĘ:
- Zapytaj mnie, co było w szkole.
- Rozmawiaj ze mną często.
- Pochwal za co można pochwalić, zgań – za co zganić trzeba.
- Pociesz mnie, kiedy spotyka mnie niepowodzenie.
- Ustal ze mną godzinę, o której mam siadać do lekcji, ale zostaw mi trochę wolnego czasu.
- Przypomnij mi, jeśli zapomnę o umówionym czasie usiąść do odrabiania lekcji.
- Posiedź trochę przy mnie, kiedy będę odrabiać lekcje.
- Nigdy na mnie nie krzycz, bo ja wtedy przestaję zupełnie rozumieć i boję się.
- Sprawdź, czy wszystko mam w tornistrze, co jest na następny dzień potrzebne do szkoły.
- Porozmawiaj o mnie z moją Panią, ale nie uskarżaj się na mnie.
